Reconnaître

Cognoscere, apprendre à connaître, reconnaître : cognoscere regionem; naturam rerum; his (quibus) rebus cognitis; cognovi, j’ai appris à connaître, j’ai appris, je sais.

Agnoscere (de ad-gnosco,) 1° reconnaître une chose pour ce qu’elle est réellement : Deum agnoscis ex operibus ejus (Cic., Tusc.y 1, 28, 70); 2° reconnaître : matrem agnoscere; quidquid verum, notum nostrumque est, agnoscimus; cognoscimus ea, quae accurate spectata intelleguntur.

« Reconnaître » signifiant « avouer » se traduit par fateri : fatetur se milita ignorare, il reconnaît, avoue son ignorance en beaucoup de choses; nego id jure factum esse, je ne reconnais pas la légitimité de cette conduite.

Règne

Regnum, pouvoir royal, se dit aussi d’une monarchie absolue : regnum appetere ou affectare, aspirer au trône; regnum occupare, s’emparer du trône.

Solium, trône, a toujours son sens propre : in soiio sedere.

Imperium, commandement suprême : imperium orbis terrarum ; se dit surtout du commandement militaire : cum imperio esse; imperia magistratusque, fonctions civiles et militaires.

Dominatio, dominatus , gouvernement despotique, terme latin pour le grec tyrannis, qui est plus rare (de même dominus et rex pour tyrannus) : dominatio unius; — Dionysii.

Regnare (intransitif), être roi, régner d’une manière absolue : regnare in urbe; — Albae.

Regere (transitif), conduire, gouverner : regere rem publicam.

Dominari, agir en despote (dominus), ordonner en maître, selon son bon plaisir : dominari in judiciis; mais on dit dominari in cives.
Voy. Puissance.

Expressions et citations latines