Histoire

Historia, 1° recherches historiques, science historique : res historiae fide comprobata ; homo in historia diligens, exact dans ses recherches ; 2° exposition des faits : historia romana ; rerum romanarum historia ; 3° ouvrage d’histoire, composition historique : ad historiam scribendam se conferre ; historias evolvere; au pluriel, histoires, anecdotes, mémoires historiques : Taciti historiae ; senex historias scribere instituit.
Historia romana, histoire romaine; historia latina, histoire écrite en latin;  historia graeca, histoire grecque ou histoire écrite en grec.

Res ou res gestae, l’histoire, comme ensemble des faits : res romanae, res gestae Romanorum, res gestas scribere, res populi romani perscribere ; au singulier, res romana signifie : la puissance romaine, Rome.

Memoria, l’histoire comme tradition : memoria antiqua; — romana; — rerum romanarum ; memoria (ou memoriae) proditum est ; memoria vetus, rerum veterum memoria, antiquitatis memoria (histoire ancienne) ; recentioris (ou hujus) aetatis memoria (histoire moderne, contemporaine) ; omnis memoria, omnis memoria aetatum (ou temporum, civitatum), omnium rerum memoria (histoire universelle).

À remarquer : domestica, externa nosse (connaître l’histoire nationale, étrangère).

Annales sc. libri, annales rapportant les faits année par année veterum annales ; veterum annalium monumenta.

Voy.  Écrivain.

L’adjectif « historique » se rend par les génitifs historiae, rerum : studia historiae ; fides historiae (ou rerum), vérité historique ; narrare aliquod ad fidem historiae (avec une fidélité historique).
Cicéron n’emploie l’adjectif « historicus » que dans genus historicum, le style historique.

Laisser un commentaire

Votre adresse e-mail ne sera pas publiée. Les champs obligatoires sont indiqués avec *